A invitación de voda era moi orixinal: unha sopa de Letras na portada cos nomes dos noivos e o seguinte texto no interior: <Érase unha vez unha parella de amigos que un día namoráronse. Co paso do tempo decidiron unirse (-sexo legal-) un 19 de maio ás 13 horas na Igrexa parroquial de Santa María del Campo de Viveiro (-igrexa románica onde cristianaron a Goretti e onde tamén se casaron seus pais, Luísa e Ramón, e a súa irmá Fátima-). Como sós non sabían estar a todos quixeron invitar. Trala ceremonia nupcial, unha comida quixeron celebrar no restaurante Louzao de Area (-Que comilona! Percebes, langostas, ameixas e lubrigantes a fartar! De 1º prato-) e cunha gran festa culminar. Colorín colorado este conto acabouse. Se entenderon o conto esperamos déanse por aludidos…>
O día da voda chovía a Deus dar, pero como estaba a familia e amigos de ámbolos dous, non houbo momento para o desánimo. Foi unha voda divertida e pantagruélica. Comer, beber e bailar a fartar! Tanto marisco había, tan rico e fresco, que o hosteleiro, Suso de Louzao, puxo a disposición dos comensais uns orixinais babeiros, para non se salpicar. Babeiros que os invitados levaron de recordo. Ao principio a xente era reacia a eles, pero quen máis, quen menos, acabou poñéndoo, entre bromas e risas, para non se manchar…
Goretti estaba moi linda e Pablo moi elegante. Resultaron moi bos anfitrións. Bailaron ata caer de cu.
Parte da familia Díaz-Ariza con candasúa parella.
A sobriña de Goreetti levou as arras e daba xenio mirala. É unha preciosidade! Cando entrou na Igrexa dei en chorar e a noiva colleuna no colo con toda naturalidade, levándoa ata o altar, cando súa nai, Fátima, cantaba no coro, púxose raiante e tiveron que levarlla, pero logo portouse como unha auténtica raíña.
.
E que sexan moi felices! Comeron perdices el, pero ela, como é moi lista, comeu percebes do Roncudo e rodaballo a cachón …
Texto e Fotos: Fina Roca
?